Ik wist niet of ik ooit wilde voetballen, maar toch ging ik altijd mee om naar mijn broer te kijken. De tijd ging voorbij en toen ik 6 jaar oud was wou ik meedoen, mits het in het team van mijn broer was. Dit was natuurlijk niet mogelijk omdat hij 2 jaar ouder is dan ik. Dus besloten we op mijn zevende ervoor te gaan met een ander team bij Groen-Wit.
De trainer vertelde me voor de training dat ik over een paar maanden wedstrijden kon gaan spelen, nu eerst de trainingen. Na de eerste training nodigde hij me uit om meteen mee te doen op zaterdag. In mijn eerste wedstrijd ooit heb ik elf keer gescoord en zo begon alles. Mijn eerste jaar was ik spits, mijn tweede jaar speelde ik met de oudere kinderen mee en was ik middenvelder en ook aanvoerder.
Ik heb twee keer deelgenomen aan de Jong Oranje-talentendagen en ben twee keer geselecteerd door PSV. Dat gaf erg veel motivatie om nog meer te geven. Vervolgens ben ik bij de SAB Academy beland, waar ik veel heb geleerd en mezelf heb ontwikkeld. Bij de SAB Academy werd ik opgesteld als verdediger en na enige tijd kwam de uitnodiging van PSV. Een grote kans die helaas niet op het goede moment kwam. Door de groeipijn heb ik erg veel last ondervonden aan me voeten en werd voetballen een zware opgave. Het is een lange tijd van toch alles geven en doorzetten, ondanks de pijn. Inmiddels ben ik door de KNVB uitgenodigd en ben ik al twee rondes met succes doorgekomen. Helaas was door Covid-19 het voetbal stilgelegd, dus wacht ik op het vervolg bij de KNVB. Ondanks dat er veel tegenslagen zijn word er niet opgegeven. Ik wil professional worden en geef daar alles voor. Met mijn goede teamgenoten, trainers en een goede sfeer hoop ik dat dit lukt.