Toen ik 5 jaar oud was mocht ik kiezen wat ik wilde gaan doen, hockey of voetbal. Zonder twijfel koos ik voor voetbal, ondanks dat mijn zus al een paar jaar hockeyde en ik vaak mee ging kijken naar haar wedstrijden. Ik nam dan altijd een bal mee zodat ik lekker kon voetballen langs de hockeylijn.
Ik ben bij JEKA in Breda begonnen. Vanaf de Minipupillen zat ik bij Boet in het team, die ook in de Academy actief is. Samen hebben wij bijna alle teams en competities doorlopen. Later kwamen ook Mees en Flip bij mij in het elftal. Ik heb bij JEKA met veel plezier gevoetbald. Het is een mooie en gezellige club.
In het begin kon je mij overal in het veld vinden. Zelfs het keepen vond ik leuk. Later werd ik wat meer links achterin geplaatst. Altijd pakte ik wel mijn doelpuntjes mee want met mijn energie liep ik de hele linkerflank op en neer. Dan stond ik vooraan en hielp ik de aanval, en dan snelde ik weer terug om mijn verdedigende taak weer op te pakken.
Ik denk dat ik goed kan verdedigen, maar ook goed kan aanvallen. Vooral het geven van passjes en steekballen vanaf het middenveld vind ik heel leuk. Omdat ik nog beter wilde worden ging ik naast JEKA een keer per week naar de Voetbal met Passie-voetbalschool. De trainingen waren daar heel goed. De selectie trainingen van NAC vond ik ook leuk maar de KNVB-trainingen nog leuker. Daardoor merkte ik wel dat je door goed trainen echt beter kon worden.
Toen Ogi vroeg of ik over wilde stappen naar SAB was ik blij maar ik vond het ook wel spannend. Ik heb er goed over nagedacht en er samen met mijn ouders over gesproken. Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn overstap. De trainingen zijn echt heel goed en je traint met hele goede spelers die er allemaal voor willen gaan. Ik word hier veel meer uitgedaagd waardoor ik me veel beter ontwikkel. Mijn droom is om ooit profvoetballer te worden. Maar voor nu vind ik het het belangrijkste dat ik lekker voetbal met mijn teamgenoten en vriendjes, mezelf verder ontwikkel en dat we ook veel lol maken met z’n allen.